What is Our Perfect Movie?
Before I saw Henaral Luna (movie), my perception of a good
Filipino historical movie was so shallow, just in Rizal’s; as if we’re making
another patron, or another nominee for canonization in Vatican. The good movie
for us is when we are able to display our heroes as infallible, for us to
justify that a Filipino can be perfect, that all of the Filipinos way back was,
that we are the nation of revolutionaries, that we are all willing to lay down
our lives for the freedom. Singing Jose Palma and Julian Felipe’s ang mamatay nang dahil sayo over and over again reminds me of
this. And in this matter, we are self-proclaimed gods.
The movie was really created to be one of the best.
Articulo Uno
Walang Presidente sa
ilalim ng batas, Luna proclaimed upon leaving President Aguinaldo’s office.
The movie informed us on how Gen. Luna holds his principles, he always stands
for it.
When Luna makes a command, they always read Articulo Uno: ang hindi susunod sa ipinag-uutos ng General
ay maaring pababain sa ranggo o patayin nang hindi nililitis.
Luna commanded the arrest of Buencamino and Paterno for
being a traitor. It happens in a cabinet meeting when Buencamino delivered news
about Schurman’s plans of autonomy. After a day, Luna give the president, a
letter of resignation. Hindi niya raw
matutupad ang kanyang tungkulin sa ganitong sitwasyon.
As a matter of fact when Mabini told Luna: Heneral Luna, isa kang henyo pagdating sa
labanan pero wala kang alam sa politika. Luna answered, kung pagpapalaya sa mga traydor ang
pakikipolitika, ayokong maging bahagi niyan.
The Pontius Pilate on
Aguinaldo
The day when Gen. Luna was murdered, he received a letter
from Aguinaldo inviting him for another cabinet meeting. Wala siyang nadatnang Aguinaldo, but Buencamino sitting on the
president’s throne.
Naghugas kamay.
Aguinaldo said “paano ko naman papatayin
ang pinakamahusay kong heneral?”.
This reminds me of Pontius Pilate on the bible, upon proclaiming
the execution of Jesus Christ; he washed his hands as a symbol innocence of
murder.
Kalaban Pa rin
“Hindi ang
mga dayuhan ang ating pinaka matinding kalaban,
kundi ang ating mga sarili.”
Hindi lang ito noong pinatay si Luna at Bonifacio ng sarili
nilang kababayan. O doon sa sinabi ni Luna sa simula ng pelikulang mas madali
pang pagkasunduin ang langit at lupa kaysa dalawang Pilipino tungkol sa kahit
na anong bagay. O noong sa rebolusyon, Filipino laban sa Filipino.
Oo nga, ang katotohanang ito ay hindi natatapos sa labanang
Filipino-Kastila o Filino-Kano, hanggang ngayon ay kalaban pa rin natin ang
ating mga sarili. Tuwing may mga ganid na politikong patuloy na nangangamkam sa
kaban ng ating bayan. Tuwing mas tinatangkilik pa natin ang iba kaysa sa sarili
nating bansa. Tuwing pinapatay natin ang mga mamamahayag, ang mga aktibistang
nagsusulong ng pagkakapantay-pantay. Tuwing pinapatay natin ang mga katutubong
nagpo-protekta sa mga katutubong lupaing nais sirain ng mga mining
corporations.
Kalaban pa rin natin ang ating mga sarili.
No comments:
Post a Comment