Haraya

Imagine

Wednesday, September 23, 2015

After Watching Heneral Luna




What is Our Perfect Movie?

Before I saw Henaral Luna (movie), my perception of a good Filipino historical movie was so shallow, just in Rizal’s; as if we’re making another patron, or another nominee for canonization in Vatican. The good movie for us is when we are able to display our heroes as infallible, for us to justify that a Filipino can be perfect, that all of the Filipinos way back was, that we are the nation of revolutionaries, that we are all willing to lay down our lives for the freedom. Singing Jose Palma and Julian Felipe’s ang mamatay nang dahil sayo over and over again reminds me of this. And in this matter, we are self-proclaimed gods.

The movie was really created to be one of the best.



Articulo Uno


Walang Presidente sa ilalim ng batas, Luna proclaimed upon leaving President Aguinaldo’s office. The movie informed us on how Gen. Luna holds his principles, he always stands for it.

When Luna makes a command, they always read Articulo Uno: ang hindi susunod sa ipinag-uutos ng General ay maaring pababain sa ranggo o patayin nang hindi nililitis.

Luna commanded the arrest of Buencamino and Paterno for being a traitor. It happens in a cabinet meeting when Buencamino delivered news about Schurman’s plans of autonomy. After a day, Luna give the president, a letter of resignation. Hindi niya raw matutupad ang kanyang tungkulin sa ganitong sitwasyon.

As a matter of fact when Mabini told Luna: Heneral Luna, isa kang henyo pagdating sa labanan pero wala kang alam sa politika. Luna answered, kung pagpapalaya sa mga traydor ang pakikipolitika, ayokong maging bahagi niyan.



The Pontius Pilate on Aguinaldo

The day when Gen. Luna was murdered, he received a letter from Aguinaldo inviting him for another cabinet meeting. Wala siyang nadatnang Aguinaldo, but Buencamino sitting on the president’s throne.

Naghugas kamay. Aguinaldo said “paano ko naman papatayin ang pinakamahusay kong heneral?”.
This reminds me of Pontius Pilate on the bible, upon proclaiming the execution of Jesus Christ; he washed his hands as a symbol innocence of murder.



Kalaban Pa rin

 “Hindi ang mga dayuhan ang ating pinaka matinding kalaban, kundi ang ating mga sarili.”

Hindi lang ito noong pinatay si Luna at Bonifacio ng sarili nilang kababayan. O doon sa sinabi ni Luna sa simula ng pelikulang mas madali pang pagkasunduin ang langit at lupa kaysa dalawang Pilipino tungkol sa kahit na anong bagay. O noong sa rebolusyon, Filipino laban sa Filipino.

Oo nga, ang katotohanang ito ay hindi natatapos sa labanang Filipino-Kastila o Filino-Kano, hanggang ngayon ay kalaban pa rin natin ang ating mga sarili. Tuwing may mga ganid na politikong patuloy na nangangamkam sa kaban ng ating bayan. Tuwing mas tinatangkilik pa natin ang iba kaysa sa sarili nating bansa. Tuwing pinapatay natin ang mga mamamahayag, ang mga aktibistang nagsusulong ng pagkakapantay-pantay. Tuwing pinapatay natin ang mga katutubong nagpo-protekta sa mga katutubong lupaing nais sirain ng mga mining corporations.


Kalaban pa rin natin ang ating mga sarili.

No comments:

Post a Comment